من سنگ را لبخند زدم و پاسخم داد
من دریا را در تنگ کوچک ماهیم جا دادم
من در گلدان لب تاقچه ام جنگلی سبز و رویایی دارم
من بر بال سیمرغ در آسمان اوج گرفته ام
من با با یاس سپید در عزای گل از شاخه فرو افتاده اش اشک ریخته ام
من همنوا با باد با بید مجنون به رقص آمده ام
بین حقیقت و رویا چه اندک فاصله ایست!!!؟؟؟
خوشا به حال پرنده سبک بال خیال که بی سنگینی تن تا دور دستها به پرواز در می آید
(ف.ق)
باشد ساده و بی پرده می گویم
دوستت داشتم
برایم ماندنی نبودی
رهایت کردم
دل تنگ شدم
در ته ذهنم ته نشین شده ای
می خواهم پاکت کنم
می شود... نمی شود
می شود ... نمی شود
.........
(ف.ق)
....
(ف.ق)
و بالهایم را به پهنای افق گشوده ام
بر لبه پرتگاه، به آسمان رو کرده ام
خودم را رها می کنم
یا به قعر فرو می افتم یا به پرواز در می آیم ...
(ف.ق)
مرا بی هیچ پرسشی به دنیا فرستادند و
بی هیچ پاسخی از دنیا گرفتند
وقت رفتن من ماندم و افسوس :
هراز مهربانی ناکرده
هزار دوست داشتنهای ناگفته
هزار دست یاری دریغ کرده
هرار عشق نورزیده
هزار پرواز ناکرده
هزار ترس فرو نریخته
هزار فریاد در گلو خفته
و هزار هزار دیگر ...
(ف . ق)
کلمات را از پشت ویترین زیبا و بلورین ذهنم مزه مزه می کنم
به قلبم که رسید بس گس است و بی مزه
قلبم پسش می زند
مدتهاست همه غذاها برایم بی طعم است ...
(ف. ق)
من روزی با چکاوک ها هم نوا ، سرود آزادی سرخواهم داد
و قاصدک ها را به پرواز در می آورم تا مژده وصل به عاشقان منتظر برسانند
قامت به قامت سپیدار با موسیقی باد به رقص در خواهم آمد
و همپای نهر نوازشی بر دل سنگ خواهم بود ...
(ف. ق)
توی یه تنگ کوچیک بود و تنها ...
اولا طوریش نبود هی از این ور به اونور تنگ می رفت و قر می داد ...
ولی حرکاتش تو ی تنگ کمتر و کمتر یشد تا جایی که فکر می کردم از 24 ساعت 20 ساعتشو خوابه ...
شاید از افسردکی مرد نمی دونم ماهی ها هم اینجور ی میشن ؟؟!!!
هنگامی که شب ها به آسمان چشم می دوزیم اگر از محیط پر سر و صدای شهر نیز فاصله داشته باشیم ستاره های بسیاری می بینیم.شخیص شمال در شب ها توسط ستاره قطبی برای کاروانان و دریانوردان گذشته امری حیاتی بوده زیرا ستاره قطبی تنها ستاره ای است که از جای خودتکان نمی خورده است .